معرفی فیلم زندگی دیگران
برداشت آزاد از نگاه یک تماشاچی عادی درباره فیلم زندگی دیگران (THE LIVES OF OTHERS – 2006)؛
فیلم معمایی، جاسوسی با طعم عاشقانه است.
داستان شنود از زندگی یک نویسنده توسط یک مامور به نسبت رده بالای خونسرد، ظاهرا بی روح که مثل کوه یخ آب شدن او را شاهد هستیم.
شنود صدای پیانوی نویسنده توسط مامور آغاز این فرایند است. آیا او در جهت ذوب شدن تدریجی در انسانیت پیش می رود یا برای قطع قلم هنرمند و اخته کردن هنر گام برمی دارد؟ چالشی که تا آخر فیلم با آن روبرو هستیم.
نقل قولی از استالین در فیلم هست که نویسنده‌ها را مهندس روح و روان می‌داند. فیلم هم مهندسی شده و تمییز پیش می‌رود.
مثل بقیه‌ی فیلم‌های این ژانر، اما پایان فیلم دراماتیک و به یادمانی‌ست. اینکه معشوق خاطی بترسد از اینکه عاشق او را پس بزند، تصمیم هوشمندانه‌ای‌ست برای ساخته شدن صحنه‌ای دراماتیک در اواخر فیلم که همین صحنه هم با موضوع اصلی مقاله پیوند می‌خورد.
بیست دقیقه‌ی پایانی فیلم دیدنی‌ست.
وجود معشوق برای هر نویسنده‌ای منبع الهام است که بدون آن محال است بتواند بنویسد.
بعد از دیدن فیلم یاد این شعر حسین جنتی افتادم که:
قطع قلم، به قیمت نان می کنی رفیق؟
این خط و این نشان که زیان می کنی رفیق!
گیرم در این میانه به جایی رسیده‌ای
گیرم که زود دکّه، دکان می کنی رفیق!
روزی که زین بگردد و بر پشتت اوفتد
حیرت ز کار و بار جهان می کنی رفیق
تیر و کمان چو دست تو افتاد، هوش دار
“سیب” است ، یا “سر” است ، نشان می‌کنی رفیق
سعیده ارجمندی – ۳۰ مرداد
