سیاوخش

به نظر دکتر خالقی مطلق این نام در شاهنامه به دو صورت سیاوخش و سیاوُش آمده و فردوسی وجه سیاووش را به کار نبرده است.
معروف‌ترین و پذیرفته‌ شده‌ترین نظریه درباره‌ی اشتقاق و معنای این نام آن را از صورت اوستاییِ Syāvaršan مرکب از syava (سیاه) و arašan (گشن) به معنی دارنده اسب نرِ سیاه می‌دانند.
ولی معانی دیگری هم برای آن پیشنهاد شده است.
مثلِ؛ مرد یا قهرمانِ سیاه.
سیاوه (سیاه) + ارشن (مرد، قهرمان) و مردِ سیاه جعد.

شاهنامه