رشت

رشت

درباره‌ی نام «رشت» نظرهای گوناگون وجود دارد که برخی از آن‌ها از این قرارند:

ـ به‌معنی «نیزه، نیزه‌دار و نیزه‌ور»، که نشان جنگاوری و سخت‌کوشی قوم گیل و دیلم است؛

ـ هم‌ریشه با واژه‌ی «ستاره»؛

ـ مرتبط با «رشتن»، به‌دلیل رواج صنعت ابریشم در گیلان؛

ـ به‌معنی «فروریختن» و «گرد و غبار و گچ و خاکروبه»، که با توجه به رطوبت آن ناحیه درست نمی‌نماید؛

ـ به‌معنی «باران ریز و مداوم»؛

ـ برگرفته از نام الهه‌ی باران یا «تیشتر» در اوستا؛

ـ به‌معنی «واقع‌شده در گودی» که ابتدا دربارهٔ رشت‌بازار (بازار رشت) بوده و بعدها «بازار» از آن حذف شده؛

ـ به‌معنی «دانشمند و فرزانه»؛

ـ به نوشته‌ی لغت‌نامه‌ی دهخدا، چون ساخت اصلی شهر در سال ۹۰۰ هجری بوده و رشت در حساب ابجد ۹۰۰ است، این نام برایش انتخاب شده‌است.

گفتنی است که درستیِ هیچ‌یک از موارد گفته‌شده قطعی نیست و بیشتر جنبه‌ی حدس و گمان دارد.

کلمات وب‌سایت

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *